Grondeigendomwetgeving in Israël. Toch geen apartheid?

Een paar weken terug stelde het pro-Israël blad Joods Actueel dat de bewering door Lucas Catherine (en anderen) onjuist is als zou Israël de aankoop van 93,5% van de grond in Israël voorbehouden voor etnische Joden.  We bellen Catherine en hij doet uit de doeken waarover het gaat.

14%  van de 93.5% is eigendom van het Joods Nationaal Fonds (JNF), een zionistische koloniale organisatie die vanaf begin 1900 gronden in Palestina begon op te kopen. Het JNF stelt de grond  niet ter beschikking aan Palestijnen. De resterende 79.5% is eigendom van de Israel Land Administration (ILA) die de verdere kolonisering van voormalig Palestina sedert 1960 organiseert. De ILA “least” de grond dan verder voor een periode van 99 jaar.
De Joods Actueel-redactie, onder het pseudoniem ‘Savasorda’, stelt dat “Het staatsland van de ILA beschikbaar is voor alle Israelische staatsburgers en dat ook de Arabische Israëli’s hierop aanspraak kunnen maken” en geeft dan enkele voorbeelden als bewijs.
“Incorrect” zegt Catherine “en ook beschreven door Susan Nathan  en Uri Davis. Er zijn om te beginnen al twee belangrijke hordes: je moet eerst gaan praten met het dorp waar je grond wilt krijgen en een certifcaat krijgen. De meeste etnisch-joodse dorpen zijn er niet op gesteld dat er Palestijnen komen. Maar dat is niet alles: daarna moet je naar het Joods Agentschap gaan.  Dat Joods Agentschap werkt alleen voor Joden en van hen moet je een tweede certificaat krijgen. Alleen als je die 2 certificaten hebt kan je naar de ILA gaan. Een Palestijn geraakt niet door de filter.”
“Het is kenmerkend aan het Irsaëlisch systeem dat de discriminatie niet zwart op wit in een wet gezet wordt, maar dat ze er de-facto wel is door een cascade aan maatregels en omwegen.”

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS