Redactie Radio Centraal Rotating Header Image

Slachthuissite: witte rook!

Share

Bron: Perstekst Damcomité

Witte rook in het Slachthuissite-Noordschippersdok-dossier: buurtbewoners verenigd in het Damcomité en de projectontwikkelaar bereiken een akkoord over een aangepaste aanleg van de wijk. Het akkoord komt er na een wissel van projectontwikkelaar en na een klacht bij de Raad van State door de buurtbewoners.

Jarenlang was de Slachthuissite een probleemdossier. Eerst leek de reconversie niet van de grond te komen. Dat lukte wel nadat schepen Rob Van de Velde het dossier in handen nam tijdens de vorige stedelijke coalitie (De Wever I, 2013-2018). Een constante in het dossier sedert 2013 was echter het ontbreken van een eigen visie over stedelijke ontwikkeling aan de kant van de stad. De focus van de stedelijke overheid lag op de samenwerking met de projectontwikkelaar, waarbij buurtbewoners en leefbaarheid uit het oog verloren werden.

Het resultaat was een deal tussen stad en projectontwikkelaar die de buurt niet zag zitten, met een zaak bij de Raad van State tot gevolg. Pas op dat punt gekomen kwamen er inhoudelijke gesprekken op gang met de projectontwikkelaar. Ondertussen was Land Invest door Triple Living ingewisseld, en daar bleek men meer open te staan voor overleg.

Joke Laukens (Damcomité): “Er was in 2012 (onder burgemeester Janssens, nvdr) al een visienota van de stad die er heel goed uitzag. De nota bestond uit enkele bladzijden, bevatte nog geen ontwerpdetails, maar vermeldde wel al een dichtheid, het aantal woningen per hectare. Maar het project kwam niet van de grond en toen Rob Van de Velde schepen voor stadsontwikkeling werd, zei die dat hij ‘het dossier uit het slop ging halen’. Er werd een participatiecharter ondertekend en er kwamen gesprekken.”

“Wettelijk moet de stad alle belangen bij elkaar brengen en nadenken over goede toekomstgerichte stadsontwikkeling. Maar dat kon natuurlijk niet, omdat er al deals afgesloten waren die gans het kader vastlegden.”

“Plots kwam er een ‘nieuw beleidskader’, met twee lijnen waar we ons aan moesten houden. Eén van die lijnen was de dichtheid, die niet opgegeven werd, en de andere was de snelheidslimiet op de Slachthuislaan, die opgetrokken werd naar 70 kilometer per uur. Dat beleidskader kwam als een donderslag bij heldere hemel. Bovendien bleek later dat de bouwdichtheid verdubbeld was. ”

“Er zijn afspraken gemaakt tussen de stad en Land Invest, dat controle had verworven over zowel Slachthuissite als Noordschippersdok. Er was ook afgesproken hoeveel er aan de stad betaald zou worden voor bepaalde bouwhoogtes. Het project was helemaal beklonken tussen stad en projectontwikkelaar nog voor de bestemming van het gebied wettelijk was vastgelegd en goedgekeurd in een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP). Het RUP moet alle belangen bij elkaar brengen en los van financiële overwegingen nadenken over goede toekomstgerichte stadsontwikkeling. Maar dat kon natuurlijk niet, omdat er al deals afgesloten waren die gans het kader vastlegden.”

“Meer woningen en grotere bouwhoogtes waren financieel interessant voor de stad en de projectontwikkelaar. Bovendien stelde de financiële regeling dat Land Invest minder moest betalen aan de voormalige eigenaar Druwel indien minder woningen zouden gebouwd worden op de Slachthuissite, wat de druk verhoogde om zeer veel te bouwen op het Noordschippersdok, dat in handen was van de stad. Het eindresultaat was een enorm hoge bouwdichtheid die tot de hoogste van Europa zou behoren.”

Het project zou dus uitgevoerd worden door Land Invest, een preferentiële partner van het stadsbestuur met een kwalijke reputatie (ook huidig sp.a schepen Tom Meeuws onderhield relaties met Erik Van Der Paal, CEO van Land Invest en jeugdvriend van burgemeester De Wever). Nadat Land Invest in financiële moeilijkheden kwam, kreeg Triple Living een deel van de Land Invest-projecten in handen, waaronder de Slachthuissite/Noordschippersdok.

“De intrede van Triple Living is een jaar voor onze stap naar de Raad van State gebeurd. We merkten direct dat er een wereld van verschil was. Land Invest handelde als vastgoedinvesteerder, terwijl Triple Living een projectontwikkelaar is die toch een eergevoel heeft en aan goede stadsontwikkeling wil doen. Maar in het begin geloofden we er niet in, want we hadden al zes jaar lang vanalles meegemaakt, en we wisten dat het RUP al vastgelegd was en enkel nog moest goedgekeurd worden. We hadden alleen nog iets te zeggen over wat details in de marge. ”

“We merkten direct een wereld van verschil tussen Land Invest en Triple Living”

“We zijn vorig jaar naar de Raad van State gestapt omdat alles al in deals vastgelegd was voordat het RUP bepaald was met input van de buurt. Aangezien de procedure bij de RvS anderhalf tot twee jaar duurt, hadden we de tijd om in gesprek te gaan met Triple Living.  Geleidelijk bleek dat we gemeenschappelijke belangen hadden. Triple Living wilde een wijk bouwen waar mensen graag wonen. Triple Living kwam al snel met nieuwe plannen. Er waren idee-fixen waarvan afgestapt werd, bijvoorbeeld straten die als lus aangelegd moesten worden. Door die doodlopend te maken, kan er meer groen gecreëerd worden. Allemaal zaken die vroeger niet opgepikt werden. Ook de stedelijke administratie bleek uiteindelijk  bereid om te praten. Door de stap naar de Raad van State bleek er opeens vanalles mogelijk te zijn.”

Het Damcomité heeft een ‘Vaststellingovereenkomst’ getekend met Triple Living. Maar is die bindend? Er is momenteel kritiek op het Toekomstverbond dat afgesloten werd in het Oosterweeldossier. Volgens critici houdt de overheid zich niet aan de overeenkomst, die gewoon niet juridisch bindend is.

Joke Laukens: “De Vaststellingsovereenkomst is juridisch bindend en bevat wat Triple Living zal doen en niet zal doen. Er is ook een arbitragesysteem ingebouwd, waarbij we verplicht worden om een oplossing te zoeken als er meningsverschillen zijn, met scheidsrechters als het niet lukt.”

Er was ook een persbericht van het stadsbestuur dat minder concreet is en het heeft over ‘streven naar’ en dat er ‘onderzocht wordt’.

“De stad wil zich niet binden, want er zijn nog procedures te doorlopen. Dat is begrijpelijk maar anderzijds ook jammer. De stad wil geen engagementen naar de bewoners toe maken. Gelukkig wil Triple Living dat wel.”

0 Comments on “Slachthuissite: witte rook!”

Leave a Comment