Charlie-Hebdo, 2008: Siné, veteraan-cartoonist en voormalig collega van de gisteren vermoorde Charlie-Hebdo-tekenaars, wordt ontslagen door de hoofdredacteur voor zijn ‘antisemitische’ uitlatingen.
Siné had lacherig gedaan over het huwelijk van Sarkozy junior met de joodse miljonairsdochter Jessica Sebaoun-Darty.
“Jean Sarkozy vient de déclarer vouloir se convertir au judaïsme avant d’épouser sa fiancée juive et héritière des fondateurs Darty. […] Il fera du chemin dans la vie, ce petit !”
( “Vooraleer zijn joodse verloofde, erfgename van de stichters Darty, te huwen, heeft Jean Sarkozy verklaard dat hij zich tot het jodendom wil bekeren. (…) Die kleine zal het nog ver schoppen” )
Een paar dagen later kwam er een campagne op gang tegen het blad en de tekenaar, waarvoor Philippe Val, de toenmalige hoofdredacteur, uiteindelijk zwichtte. Val stelde dat het blad bedreigd werd met een klacht door de familie Darty.
Hoofdredacteur Val eiste van Siné dat hij zich zou excuseren, waarop Siné antwoordde dat hij “nog liever zijn eigen ballen afsneed”.
Het was diezelfde Val die besliste om de Deense mohammed-cartoons wél te publiceren.
Val verkaste later naar France Inter, waar hij tot 2014 op post bleef.
De anti-Siné-campagne werd op RTL op gang getrokken door journalist Claude Askolovitch, die daarna door president Sarkozy voor zijn diensten bedankt zou zijn met een promotie bij Journal du dimanche van persgroep Lagardère. Askolovitch is een verdediger van het regime in Tel Aviv. Een klacht van Siné tegen Askolovitch werd later afgewezen.
Volgens Siné was de discussie rond de behandeling van de Clearstream-affiare de echte reden waarom Val hem eruit wilde. De cartoonist ging in proces tegen Charlie-Hebdo. Het blad werd in 2012 veroordeeld tot het betalen van een vergoeding van 90.000€ wegens onterecht ontslag.
Siné ontving daarna ook doodsbedreigingen via de fascistische organisatie Ligue de Défence Juive.
Dat er een probleem is met partijdigheid van het Frans politiek en media-establishment werd nog eens geïllustreerd door het feit dat Israëlisch premier Benjamin Netanyahu welkom was op de grote manifestatie van 11 januari in Parijs. De regering Netanyahu werd enkele maanden eerder nog zélf door alle mensenrechtenorganisaties veroordeeld voor de slachtpartij die ze aanrichtte in Gaza (2000 doden). In de Israëlische regeringscoalitie zitten ook ‘joods huis‘ en ‘Yisrael Beiteinu‘, twee partijen met fascistische inslag, respectievelijk godsdienstig- en nationalistisch-extremitsch.
Netanyahu greep de aanslagen in Parijs aan om zijn beleid te justifiëren en om de verdere kolonisatie van Palestina te promoten door joodse Fransen naar de koloniale staat te lokken.
Bovendien zakten naast Netanyahu zakten nog een reeks andere leiders af naar Parijs die niet echt bekend staan om hun voorliefde voor persvrijheid.
Link: Guardian-artikel over de Siné zaak