Eén mei gisteren. Tijd voor een staat van de werkende staat in corona-tijden: We praten achtereenvolgens met Dennis De Meyer (woonzorgsector), Gerda Jennis (sector huishoudhulp), Ivo Janssen (BASF) en Erik Dirks (supermarkten)
Dennis De Meyer, is délégé in woonzorgcentrum Zonnewende sinds 2000:
Demeyer “De zwaktes van de gezondheidszorg worden door corona extra blootgelegd. Er wordt heel lang een beleid van desinvestering gevoerd en de gevolgen worden onhoudbaar voor de sector.
Nog nooit was er zoveel solidariteit met het personeel maar terzelfdertijd verandert het beleid niet van koers. De sector kampt met een personeels tekort, er is ook gebrek aan opleiding bij het personeel, de werkbaarheid laat te wensen over, uurrroosters worden laat bekendgemaakt en zijn onderhevig aan constante verandering wat de balans werk-privé weinig aantrekkelijk maakt.
De sector wordt extra onder druk gezet door te schermen met schijnoplossingen zoals verhoogde inzetbaarheid van andere statuten zoals bijvoorbeeld de zogenaamde ‘project sourcing. Dat is een soort van verdoken interimwerk waardoor de reeds onaantrekkelijke loon- en arbeidsvoorwaarden verder verslechteren.
Deze legislatuur zal ook het persoonsgebondenbudget zijn intrede gaan doen in de ouderenzorg, wat tot nog meer mistoesstanden zal leiden. “
Gerda Jennis is délégé van de huishoudhulpen via het systeem van dienstencheques: “Het werkaanbod ging volgens Sodexo met 80% achteruit door de corona-epidemie. De meeste van de 146.000 werknemers werken tijdelijk en hebben weinig financiële ademruimte. Voor hen wordt de druk om terug aan het werk te gaan groot, uit noodzaak. Een enquete toonde echter aan dat 90% van de huishoudhulpen zich zeer onveilig voelt omdat er onvoldoende veiligheidsmaatregelen worden genomen. De bedrijven krijgen 13 tot 24 euro voor veiligheidsmaatregelen en eventuele grotere verplaatsingen, toch laat de bescherming laat te wensen over. Het loon van een dienstenchequer bedraagt 11 euro 50 bruto. Net zoals in de meeste sectoren schuilen werkgevers zich achter de overheid om te handelen. Het bijna verkregen, zeer bescheiden, sectorieel akkoord werd van tafel geveegd door de werkgeversfederatie. Ze struikelden onder andere over het ouderschapsverlof. Solidaiteit met deze sector zal dan ook meer dan nodig zijn zodat iedere werknemer met het nodige respect kan behandeld worden. Momenteel is het voor velen van hen kiezen tussen de pest of cholera.”
Ivo Janssen, hoofddélégé van chemiereus BASF, stelt dat op sommige industriële eenheden de productie zelfs nog opgedreven werd. “Het personeel in onderaanneming en contractors werd wel afgebouwd van 4.000 naar 1.500 mensen, maar wordt vanaf 4 mei terug verwacht.Moest er protest ontstaan in de zwakkere sectoren dan is er meer actieve solidariteit nodig dan tot nu toe gebruikelijk was.”
Erik Dirks is vakbondsafgevaardigde voor de sector van de grootwarenhuizen, kleinhandel in voedingswaren, grote kleinhandelszaken, macro- en groothandel: “Door de coronacrisis wordt er extra gebruik gemaakt van jobstudenten die zeer flexibel inzetbaar zijn en aan aantrekkelijke loonkosten komen werken. Jobstudenten blijven weg van school om uiteindelijk te gaan bijwerken. De regering drukt wetgeving door die flexible arbeid gestimuleert. Er wordt gezorgd voor de veiligheid van de werknemers in de voedingswarenhuizen, maar dat is er alleen gekomen dankzij de druk van de vakbonden. ” Dirks stelt dat er nog nooit zoveel solidariteit geweest met de sectoren waar het personeel het nu moeilijk heeft en hoopt dat zich dat in de toekomst vertaalt in daden.