Links Vlaams-Nationalisme

Bernard Daelemans van het links Vlaams-Nationaal blad Meervoud is te gast in de studio.

“Het grootkapitaal heeft met de oude Waalse industrie een fortuin verdiend en Wallonie daarna als een baksteen laten vallen.
Na de opsplitsing van Belgie moeten Vlaanderen en Wallonie een dialoog aangegaan over hoe de solidariteit tussen de twee landen/landsdelen kan tot stand gebracht worden.”

Deel 1:
“Links nationalisme” is geen contradictie in terminis volgens Daelemans. Integendeel, het rechts karakter van het Vlaams nationalisme is eerder uitzonderlijk binnen de Europese kontext; denk aan de Schotten en de Basken.
Het belang van de industrie in de economie neemt af, maar de politieke macht is wel nog in handen van zij die de industrieen kontroleren zegt Daelemans. De internationalisering van de economie leidt tot een uitholling van het sociaal systeem. De staat, aldus Daelemans, is de enige die hiertegen weerwerk kan leveren. Alleen als er een culturele homogeniteit is kan de staat het debat voeren en de keuzes maken  die dit weerwerk gestalte geven.
De internationalisering  (Europa/globalisering) verschuift de macht van het nationaal niveau naar een niveau dat ontsnapt aan de democratische controle. Denk aan de Ronde Tafel van Europese industrielen. Die macht van de grootindustrie bedreigt niet alleen het sociaal weefsel, ze gaat ook in tegen de belangen van de kleine ondernemers.

Deel 2:
Voor Meervoud moet Brussel de hoofdstad van Vlaanderen worden, met behoud van de rechten voor de franstaligen. Eigenlijk moet er bijna niets aan het statuut van Brussel veranderen, maar de taalwetten moeten wel toegepast worden. Brussel is tegenwoordig één van de meest kosmopolitische steden, de franstalige allochtone Brusselaars vertegenwoordigen maar 35% van de bevolking in Brussel zegt Daelemans. De laatste jaren hebben jongere Vlamingen zich opnieuw in Brussel gevestigd, rond de Dansaertstraat. Daelemans vindt dat zij hun culturele rechten te vanzelfsprekend vinden en zich niet genoeg bewust zijn van de strijd die nodig was om die rechten te bekomen. Wel stelt hij vast dat de status van het Nederlands in Brussel verbeterd is, vooral de rol van het Nederlands onderwijs is hierin belangrijk.
De huidige toestand, met Brussel als apart gewest, houdt economisch geen steek. De samenwerking tussen de Brusselse administratieve diensten en die van het omringende Brabant is niet goed. In plaats van Brussel uit te breiden zouden we beter beginnen met de 19 gemeenten te fusioneren, zegt Daelemans, maar het macro-economisch beleid zou beter vanuit een Vlaamse kontekst gevoerd worden.
Het grootkapitaal (i.e. de Societé Générale) heeft met de Waalse industrie een fortuin verdiend en Wallonie daarna, toen die industrie verouderde, als een baksteen laten vallen. Er is geen enkele poging ondernomen om aan rekonversie te doen, het kapitaal is er gewoon weggetrokken. De Waalse politieke leiders, aldus Daelemans, klampen zich terecht vast aan de Belgische sociale zekerheid. Maar dit biedt natuurlijk weinig perspektief. Daarom vindt Meervoud dat met de Waalse leiders moet gepraat worden, eerder dan met de Franstalige Brusselaars. Er moet in dialoog gegaan worden over hoe de solidariteit tussen Vlaanderen en Wallonie kan tot stand gebracht worden na de opsplitsing van Belgie. Meervoud stelde bijna 10jaar geleden al een Marshall plan voor Wallonie voor. Ze willen een geldtransfer naar Wallonie struktureel vastleggen. Momenteel zit de Waalse regering nog teveel vast in het subsidieren van industrieen die er niet de juiste dingen mee doen (cfr Mittal).

Daelemans is niet gelukkig met het veel te liberaal beleid van Europa (en andere internationale instituten) en zou, in geval  van onafhankelijkheid, de grenzen voor kapitaalcirculatie opnieuw versterken. Dat zou het financieel potentieel van de regio versterken. Hij gaat niet akkoord met de analyse dat Vlaanderen, in geval van onafhankelijkheid, de (extreem)-rechtse weg van het Blok en Dedecker  zou opgaan.

In Deel 3 heeft hij het over de vakbondsbetoging die vandaag in Brussel doorgaat; de uitslag van Erik De Bruyn bij de SP-a voorzittersverkiezing; de malaise bij links en de Hollandse SP.

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS