Jos Geudens overleden

Slecht nieuws vandaag ontvangen. Ook Radio Centraal is diep bedroefd om het overlijden van Jos Geudens.
Op 30 januari was Jos nog te gast in onze studio.

———————————————-

Afscheid van een warme en alom gewaardeerde kameraad
(ontvangen van David Dessers, SAP )

Op dinsdag 9 maart is onze vriend en kameraad Jos Geudens plots gestorven in Kenia.
Kort na het opstaan is hij onwel geworden. Hij werd nog overgebracht naar het ziekenhuis, maar hulp mocht niet meer baten. Jos Geudens was gedurende een goede veertig jaar actief in de rangen van de Vierde Internationale en haar Belgische afdeling de SAP/LCR . Hij was een bevlogen revolutionaire militant die grote internationale solidariteitsprojecten koppelde met dagdagelijks politiek werk in zijn school, buurt, vakbond en stad. Jos is 62 jaar geworden.

In Antwerpen en tot ver daarbuiten was Jos Geudens een gekende en gewaardeerde politieke militant. Hij startte zijn politieke leven ergens in de tweede helft van de jaren 60 bij de jongsocialisten van Deurne, een rood bolwerk. Rond 1970 koos hij,  onder de indruk van de politieke ideeën en de figuur van Ernest Mandel, voor de Vierde Internationale, een keuze die hij tot aan het einde van zijn leven trouw zou blijven. Hij was een overtuigde marxist maar verloor zich nooit in star dogmatisme.
Tijdens de lange jaren dat hij aan politiek deed, stonden camaraderie en solidariteit steeds voorop.

ACOD onderwijs

Jos is actief geweest op verschillende terreinen. Als onderwijzer was hij in de eerste plaats actief als syndicaal militant binnen ACOD onderwijs Antwerpen. Hij lag ook mee aan de basis van de beweging voor een nieuwe revolutionaire pedagogie met de Aktiegroep Kritisch Onderwijs waar hij jarenlang gedetacheerd was. Deze nieuwe pedagogie paste hij enthousiast toe in zijn klas. Lang voor er sprake was van
facebook bouwde hij al internationale netwerken uit met zijn leerlingen en leerde hij ze teksten schrijven en boekjes drukken eerst met de stencilmachine later op de computer of via het internet. Zo inspireerde hij generaties jongeren tot een warme solidariteit en tot zelfstandig en kritisch denken. Binnen ACOD onderwijs was hij één van de sterkhouders van de linkervleugel die na de septemberstakingen in 1983 een meerderheid vormde binnen het bestuur van ACOD onderwijs. Binnen dit bestuur was hij een militant die met zijn niet aflatend enthousiasme en heldere, gedreven tussenkomsten veel leerkrachten politiek bewust maakte en mee betrok bij de syndicale beweging. Later vormde het onmiskenbaar een grote ontgoocheling voor hem dat die linkervleugel in het zand moest bijten na een goed voorbereid offensief van
de nationale leiding van ACOD.

Internationale solidariteit

Jos Geudens trok de kar van heel wat internationale solidariteitsprojecten: solidariteit met vakbonden in Polen in ’81, met de Nicaraguaanse revolutie in ’83, het project Workers Aid for Bosnia, de campagne voor de opheffing van de schuld van de derde wereld (Kodewes) in de jaren ’90,… Jos organiseerde ook verschillende solidariteitsmissies met Palestina tijdens de laatste decennia. De strijd tegen fascisme en racisme en het opkomende Vlaams Blok was voor hem natuurlijk van groot menselijk en politiek belang. Hij was actief in Hand in Hand, Charta 91, Antwerpen Helemaal Anders en richtte in zijn wijk ook het buurtcomité Borgerhout Beter Bekeken op. Zijn laatste school waar hij lesgaf, was de basisschool Omnimundo –een naam die  hem op het lijf stond geschreven- in Antwerpen Noord. Via die school kwam hij in contact met heel wat kinderen zonder papieren en hun families. Dat leidde tot een enorme inzet voor het lot van deze mensen en in het bijzonder die kinderen. Zo was hij de bezieler en woordvoerder van de beweging van kinderen zonder papieren en medeoprichter van UDEP (de vereniging van sans papiers) en BastA! dat strijd levert tegen de sociale uitsluiting in Antwerpen Noord.

Ernest Mandel

Jos Geudens was een bewonderaar van Ernest Mandel. Het was voor hem dan ook een eer toen hij zich na diens dood gedurende enkele jaren als gedetacheerde leerkracht fulltime kon bezighouden met de uitbouw van de Ernest Mandelstichting. Jos was een passionele militant maar was ook erg belezen. Hij verslond zowel politieke boeken als het betere fictiewerk. Hij was een man met een brede culturele interesse en ook
de cinema volgde hij op de voet. En toch was hij geen tafelspringer, laat staan een politieke blaffer. Integendeel, het was vertederend hoe bescheiden hij zich steeds opstelde ondanks die grote rugzak aan kennis en ervaring.

Genieten van Afrika

Jos was dan ook het type militant dat niet enkel in de eigen rangen respect afdwingt. Zijn niet aflatende inzet, zijn aanstekelijke bulderlach, zijn volgehouden dagelijks gevecht tegen elke vorm van uitbuiting en onderdrukking, in de eigen straat of elders in de wereld, maakte hem tot een breed gewaardeerde en alom
gerespecteerde politieke persoonlijkheid.

Jos is gestorven in Kenia. In 2006 ging hij op prépensioen en koos hij ervoor om naar Afrika te verhuizen. “Genieten van mijn pensioen en genieten van Afrika”, zo vatte hij zijn missie toen samen. Hij zou zichzelf niet zijn mocht hij ook daar geen mooie projecten, ondermeer met kinderen, op poten hebben gezet. Zo richtte hij in zijn wijk van Mombasa een computerklasje in voor de lokale kindjes en opende hij er
Cinema Paradiso, een wat geïmproviseerde filmzaal waar de kinderen uit de buurt, die thuis vaak noch televisie noch elektriciteit kenden, hun blik op de wereld kwamen verruimen. Hij had een eigen website en nieuwsbrief met berichten uit Kenia, Groeten uit Mombasa, en was ook zeer actief op Facebook. De voorbije dagen nog bouwde hij vanachter zijn computer een klein netwerk uit tegen de gewelddadige, vanuit Amerika
geleide, anti-abortus en anti-homo beweging in Kenia In februari 2010 bracht Jos nog een bezoek aan zijn geliefde stad Antwerpen. Hij was er ondermeer nog aanwezig op een politieke debatavond rond de klimaattop van Kopenhagen en op de solidariteitsbetoging met de Opel arbeiders. Zijn dood komt dan
ook totaal onverwacht. Jos is zeker veel te vroeg gestorven. Maar we blikken terug op een uiterst gevuld en zinvol leven. De laatste jaren heeft hij nog veel van Afrika en zijn pensioen kunnen genieten.