Redactie Radio Centraal Rotating Header Image

Luxemburg: Stasi-praktijken bij de opbouw van een fiscaal paradijs

Share

Dat de staat Luxemburg tot weinig meer dient dan het helpen ontwijken van belastingen van bedrijven en gefortuneerden werd de vorige weken bevestigd door het Lux Leaks schandaal. Maar wat zijn de structuren achter de Luxemburgse facade die dit helpen verwezenlijken? Apache.be ging op zoek en we hebben Georges Timmerman van Apache in de studio.

De industriële basis waarop Luxemburg steunde ging vanaf de jaren ’60 teloor en onder impuls van Amerikaanse zakenlui vond Luxemburg zichzelf heruit als fiscaal paradijs stelt Timmerman. In dit proces speelde de Luxemburgse geheime dienst SREL een belangrijke rol.
Geheime diensten kijken altijd met bijzonder veel aandacht naar een fiscaal paradijs want het gunstig regime trekt ook geld aan afkomstig uit illegale praktijken zoals fraudeurs, illegale wapenhandel, georganiseerde misdaad, financiering van terreurorganisaties enz enz….

De Luxemburgse geheime dienst SREL bespioneerde echter ongeveer de helft van haar eigen bevolking. Iedereen die niet conformeerde (inclusief organisaties als de Katholieke Arbeidersjeugd) had zijn dossier.
Blijkbaar werd dit nodig geacht voor “de bescherming van het Wetenschappelijk en Economisch Potentieel”, waarmee vooral de banksector bedoeld wordt.

En daar ging de SREL zeer ver in. Ze opereerde zelfs als een private onderneming want leverde niet alleen diensten aan de Luxemburgse overheid maar ging ook tegen betaling gaan spioneren en afluisteren voor privé bedrijven.

De SREL onstnapte dan wel aan een gezonde democratische controle, de politieke top van het land wist wel degelijk dat er zaken gebeurden die het daglicht niet konden zien. In 2012 barste de bom toen bleek dat permier Jean-Claude Juncker, in functie sedert 1994, er van op de hoogte was dat er bij de SREL zaken gebeurden die  het daglicht niet konden zien.  Juncker heeft nooit ingegrepen. Volgens Georges Timmerman was de SREL zaak de directe aanleiding van Junckers ontslag, en dus ook indirect de reden waarom Juncker nu  Europees Commissievoorzitter is.

Maar al vóór de bewijzen op tafel kwamen dat eerste minister Juncker persoonlijk op de hoogte was van de illegale praktijken was al geweten dat er infrisse zaken gebeurden. In 2008 vertrok Frank Schneider, één van  sleutelfiguren in het schandaal, bij de SREL en richtte hij een private inlichtingenfirma op, Sandstone. De belangrijkste financier van Sandstone is GMH, de holding van de Iraaks/Britse miljardair Nadhmi Auchi. Auchi had ook al beroep gedaan op de diensten van de SREL zélf.

De nu 77 jarige Auchi begon zijn carriere bij de Iraakse overheid en richtte in 1979 in Luxemburg de GMH op (General Mediterranean Holding). Auchi viel in onmin bij het Saddam regime en emigreerde in 1980 naar Groot Brittannië, maar ook na 1980 bleef hij zaken doen met het regime.
Auchi heeft zeer goede relaties met het Brits politiek establishment, maar ook  Marc Verwilghen, ooit met stip de meest populaire politicus van België, staat als bestuurder van GMH op de loonlijst van de Iraakse miljardair.

Meer info verder op Apache.be

0 Comments on “Luxemburg: Stasi-praktijken bij de opbouw van een fiscaal paradijs”

Leave a Comment