afbraak in Doel gestopt

Deze week slaagden aktievoerders er grotendeels in de afbraak van huizen in Doel tegen te houden. Maurice Vergauwen woont al meer dan 50jaar in Doel en was er 23 jaar veldwachter. Nu is hij lid van Doel 2020 en rebelleert hij tegen de geplande afbraak van het polderdorp. Hij geeft uitleg over de toestand en  noemt de afbraak illegaal aangezien er nog geen bouvergunning is voor het Saeftinghedok. Verder is hij niet te spreken over de berichtgeving door de media, i.h.b de Gazet van Antwerpen, die volgens hem alleen de klok van het havenbedrijf laat horen. 

Zie ook onze bijdrage van april 2008 (Hier) over het Saeftinghedok

Een uitgebreide samenvatting van het interview met Maurice Vergauwen:

Door op de daken te klimmen werden 10 huizen voorlopig gered. De sloop gebeurt door de Maatschappij van de Linker Scheldeoever (= IMALSO, nvdr), in opdracht van de Vlaamse Regering. Die maatschappij is belast met het beheer van de aangekochte huizen op de linkeroever ten behoeve van het havenbedrijf in Antwerpen. Het plan van de regering is om Doel te ontruimen in 2009. Vergauwen merkt op dat de vorige regring besliste dat Doel maar zou moeten verdwijnen als de bouwvergunning van het Saeftinghedok goedgekeurd is, en dat is nog helemaal niet gebeurd. Doel is volgens het gewestplan trouwens nog altijd woongebied.
Er is beroep aangetekend tegen de afbraak en in september kregen de tegenstanders van de afbraak gelijk en moest de afbraak stoppen. Maar dan ging de Maatschappij van de Linker Scheldeoever in beroep en in januari hief  dezelfde rechter die  de sloop eerst verbood  het verbod op; op basis van een procedurekwestie. Er werd geoordeeld dat een rechter in kortgeding zich niet kan uitspreken over de onwettigheid van de afbraken. Nu is er opnieuw beroep aangetekend, maar de zaak komt pas in maart 2009 voor en de procedure is niet opschortend.

De miserie is begonnen in ’98 toen achter gesloten Deuren werd beslist dat Doel niet langer leefbaar zou zijn na de aanleg van het (ondertusssen al lang afgewerkt) Deurganckdok. Een leefbaarheidsstudie door de universiteit van Leuven wees uit dat Doel wel degelijk kon bestaan naast het dok, maar de studie werd aangepast en de konklusie aangepast. Dat heeft Chris De Stoop destijds al in Knack aan het licht gebracht. Doel 2020 heeft een reeks procedures gevoerd, waarbij ze iedere keer aan het kortste einde trokken. Nu wordt al 3-4 jaar  nog een procedure gevoerd bij het hof van de rechten van de mens in Straatsburg.

Twintig jaar geleden had Doel bijna 1700 inwoners, nu zijn er nog  een vijftigtal van de oorsponkelijke bewoners in Doel, en ongeveer vijfhonderd bewoners als de geregulariseerde nieuwkomers meegerekend worden. De helft van hen woont in deelgehuchten die enkele kilometers buiten de dorpskern liggen. Ook die laatsten zullen moeten verhuizen, maar dan in het kader van de aanleg van potpolders (gebieden die mogen onderlopen om de stad van overstromingen te behoeden, nvdr). Ook dat zal niet zo gemakkelijk gaan, want die potpolders grenzen aan Holland en daar zullen ze niet zo maar instemmen met het neerhalen van bestaande dijken. Bovendoen zijn grote stukken polder in het grensgebied eigendom van een Belgische eigenaar,en de gronden worden verpacht aan Belgische en Hollandse boeren. Niemand is blijkbaar geneigd om de gronden die met veel moeite ingepolderd zijn terug aan de Schelde prijs te geven.

De meeste inwoners huren. Er zijn nog 15 eigenaars in Doel, die kunnen ze niets doen, zelfs hun bouwaanvragen moeten goedgekeurd worden. Alleen als “dringende  noodzaak”  kan aangetoond worden dat het dorp weg moet voor de aanleg van het dok kunnen ze verjaagd worden, en dat is momenteel niet het geval. En Doel is nog altijd officieel woongebied volgens het ruimtelijk uitvoeringsplan, maar de overheid veegt daar gewoon zijn laars aan. Het nieuw Ruimtelijk Uitvoeringsplan, waarbij Doel wel als havenuitbreidingsgebied ingekleurd staat, is er  niet. Vermoedelijk wordt het volgend jaar goedgekeurd. Blijkbaar wil men voor die tijd Doel al opgeruimd hebben.  

De andere inwoners zijn geregulariseerde krakers, die nu ingeschreven zijn in het bevolkingsregister, betalen huur en hun gas, water en elektriciteit. Tenslotte zijn er nog een aantal bewoners die in sociale woningen ingetrokken zijn (geen ex-krakers). Die zullen ook moeten vertrekken want de sociale huisvestingsmaatschappij wil de woningen niet meer verhuren. Maar dan moeten ze wel andere woningen vinden om de huurders te huisvesten. Maar dat lukt bijna niet wegens de lange wachtlijsten voor sociale huurwoningen.
Ondertussen meldt mijnheer Schalk van de Maatschappij van de Linkeroever  vandaag trots in de Gazet van Antwerpen dat zij de uitputtingslag zullen winnen. “We zullen zien”, zegt Vergauwen. De strijd wordt grimmiger.

De helft van de “autochtone” bewoners is zelf nog eigenaar, de rest heeft zijn huis verkocht onder druk; ook Maurice Vergauwen.  Er werd aan de eigenaars verteld dat ze niets, of toch veel minder (geen speciale vergoedingen),  zouden krijgen voor hun huis als ze niet zouden verkopen. Mensen werden tegen elkaar opgezet, er ontstonden twee groepen; de blijvers en de vertrekkers. Vergauwen was de laatste die zijn huis verkocht, zeer tegen zijn goesting. Die zaak heeft zelfs binnen  families tot vetes geleid.

Maurice Vergauwen klaagt de berichtgeving aan in de media en wijst specifiek naar de Gazet van Antwerpen. Er wordt maar één kant aan het woord gelaten. Een uitgebreid artikel door Mathias Storme weigerde de Gazet van Antwerpen te publiceren. Off the record geven de journlisten van GvA toe dat ze niet gunstig mochten schrijven over het dorp en niet negatief over het havenbestuur. Vergauwen vermoed dat de krant financiel gebonden is aan de haven.
Ook de overheid weigert een gesprek met de mensen van Doel en als er een respons komt is die arrogant.

Ondertussen rijzen er twijfels over de nood van de bouw van het Saeftingedok. Een recent artikel meld dat de kontainertrafiek naar Europa de laatste maanden stagneert door de gestegen kost van de kontainerschepen en van de brandstof. Fernand Huts meldde in april dat Antwerpen de grootste kontanerschepen toch niet kan ontvangen en volgens Jos Stassen van Groen is het Saeftinghedok niet nodig en zal het tot overkapaciteit leiden.
Momenteel wordt minder dan de helft van de beschikbare kapaciteit benut. Tenslotte is de toegevoegde waarde van de kontainertrafiek (voor het BNP en de  werkgelegenhied) niet zo groot als ze voorgesteld wordt en leidt de extra trafiek tot enorme logistieke problemen.

Doel is niet onleefbaar, in tegendeel; het is een ideaal woon/werkgebied. Maar de overheid stelt geen bewoonbare woningen te huur. Er zijn al honderden mensen komen kijken om iets te huren, maar ze worden aan het lijntje gehouden en  geweigerd. En de overheid laat de woningen verkrotten en heeft ze laten leegplunderen. De bewoners hebben de plunderingen gemeld maar er werd systematisch niet opgetreden.

Doel 2020 gaat verder met zijn akties en gerechterlijke procedures. De verkiezingen van volgend jaar zullen de speciale aandacht genieten van de aktievoerders.

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS