Sedert enkele jaren is Antwerpen begonnen met het opleggen van Gemeentelijke Administratieve Sancties, beter bekend als de GAS boetes. Die werden ingevoerd om zware juridische procedures e vermijden bij de bestrijding van sluikstorters en wildpissers.
Edith Flamand van Progress Lawyers network was deze week aanwezig op een protestactie tegen de GAS boetes. Volgens haar is er sprake van belangenvermenging: “de gemeente is vaststeller van de inbreuk, oplegger van de sanctie en bevoordeelde van de sanktie”. Verder is verweer tegen de sanctie niet echt mogelijk aangezien je voor de ambtenaar terechtkomt die de boete heeft opgelegd. Flamand twijfelt ook aan de efficientie van het GAS boete systeem.
Maar het protest tegen de GAS boetes begon pas echt de kop op te steken toen de stad de GAS-procedure begon te gebruiken om burgerprotest (Occupy, De Keyserlei-bomen…) Zelfs de fietsers van de Critical Mass kregen met sancties af te rekenen.
Het argument dat men maar een aanvraag moet doen vooraleer men aktie voert gaat niet noodzakelijk op volgens Flamand. Ten eerste is het systeem van aanvragen bedoeld om de overlast van grotere akties te kunnen kanaliseren, niet voor beperkte samenscholingen. Maar verder merkt ze dat in de praktijk misbruik gemaakt wordt van de aanvraagprocedure om akties te dwarsbomen.
Podcast: Play in new window | Download
Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS
0 Comments on “Het juridisch drijfzand van de GAS boetes”
Leave a Comment