Het Uur van de Strijd #1: Imade Annouri (Groen)

Wie? Imade Annouri
Van? Antwerpen (en daar wordt hij in 2015 districtsschepen)
Partij? Groen
Strijdplaats? Plaats 3 – Vlaams Parlement

Voor ons eerste gesprek hebben we Imade Annouri in de studio. Hieronder: het gesprek in vogelvlucht.
(het wat en hoe vind je hier)

De inleider

Annouri wordt ingeleid door Kristof Calvo. Calvo is het jongste federaal parlementslid ooit en maakte de afgelopen vier jaar naam als kuitenbijter van de kerncentrales en wordt bejubeld als een van de sterkste parlementsleden van de afgelopen legislatuur. Calvo zien we straks waarschijnlijk terug in het federaal parlement: hij staat op plaats 2 achter lijsttrekster Meyrem Almaci.

Het gesprek

Annouri koos als eigen thema onderwijs. ‘Het onderwijs is de rechtstreekse link naar de toekomst,’ motiveert hij zijn keuze. ‘Hoe je onderwijs er vandaag uitziet, zo zal Vlaanderen eruitzien in de toekomst.’ Annouri is dan ook kritisch voor de manier waarop het beleid de afgelopen jaren is gevoerd: ‘We hebben de afgelopen jaren niet gesproken over de kwaliteit van onderwijs, maar wel over de plaatsen die we moeten hebben voor iedereen.’

We gaan dieper in op het hoge aantal kinderen dat in de lagere school en binnenkort in de middelbare school zit, de onderwijshervorming, de manier waarop de gesprekken gevoerd moeten worden en op dit moment gevoerd worden.

Redacteur: Over wat gaat die onderwijshervorming eigenlijk? Is dat nu een discussie over ‘elitair vs. niet elitair?
Annouri: Mensen willen dat ervan maken. Ik herinner me heel goed een interview met Bart de Wever in TerZake waarin De Wever zijn hand omhoog houdt en zegt ‘het niveau zit hier en we willen het niet naar beneden halen’. Dan schep je een vals beeld, alsof je het onderwijs wil verkleuteren. Daar gaat het debat niet over. Het debat gaat over dat het onderwijs weer mee moet zijn met zijn tijd. Je ziet dat heel veel mensen uit de boot vallen. Het is geen hefboom maar slagboom. Er is een hervorming nodig, maar wat voor een hervorming moet dat zijn? Die zal je moeten doen, samen met de leerkrachten, samen met de studenten, samen met de ouders en samen met alle betrokken partijen. Daar moet een consensus worden gevonden.

Groen pleit voor een 4-4-4 systeem in het onderwijs, waarbij studenten in de eerste vier jaar krijgen leerlingen een basisopleiding (leren lezen, leren schrijven,..), in de tweede periode van vier jaar proeven van alle mogelijke vakken en zelf kunnen zien waar hun talenten liggen, en uiteindelijk maken ze een onderbouwde keuze voor de laatste vier jaar.

We halen de OKAN (Onthaalonderwijs Anderstalige Nieuwkomers) en GOK aan. Hierna gaan we verder met de fameuze uitspraak van André Oosterlinck (voorzitter associatie KUL) dat ‘leerkrachten een veel te laag niveau halen’.

Er kwam een vraag binnen van Peter Sel, voorzitter van de Inclusie vzw – afdeling Antwerpen:

Hoe staat Groen en meneer Annouri tegenover inclusief onderwijs? Hoe gaat Groen dit maatschappelijk aanvaardbaar maken zodat elk kind met een beperking recht heeft op onderwijs?
Annouri: Ik denk dat dat een heel grote uitdaging is vandaag. Als je kijkt naar het hoger onderwijs, dan merk je dat zelfs daar zeer weinig rekening mee wordt gehouden. Als je ziet naar het aantal liften in de schoolgebouwen, dan is dat al een zeer groot probleem. Ik sta daar zelf niet bij stil. Twee jaar geleden had ik studenten bij mekaar geroepen voor een focusgesprek, en een van die meisjes zat in een rolstoel. Ik had een vergaderruimte geboekt die wij altijd boeken met onze afdeling, en ik had toen pas door, na drie jaar werken, dat er helemaal geen lift was en dat het dus onmogelijk was voor iemand in een rolstoel om boven te geraken. Nog straffer: wij werken op een dienst met twintig mensen, en niemand had daar ooit bij stilgestaan.
Wij geloven in klaslokalen die twee leerkrachten hebben, wij geloven in leerlingen die mekaar versterken: elkaars taken verbeteren, met mekaar in gesprek gaan,… Wij geloven ook dat er mogelijkheden moeten zijn voor kinderen perfect de kans moeten krijgen om mee te gaan in het onderwijs. Blinde kinderen, dove kinderen, kinderen in een rolstoel,..dat dat gewoon moet overgaan in het onderwijssysteem. En dat is iets wat je te weinig ziet in ons onderwijs. Ik heb zelf in heel mijn secundaire schoolcarriére maar één keer met een dove jongen in de klas gezeten, den Benjamin. Dat gebeurt veel te weinig maar dat moet meer gebeuren. Als samenleving maak je die reflex niet. Je kan die reflex wel aanleren als je in het onderwijs jonge kinderen al met mekaar op die manier in contact brengt met mekaar.

We maken een sprongetje naar mobiliteit en we praten (uiteraard) over Oosterweel en het openbaar vervoer. Eindigen doen we met armoede en de kost van het programma. Waar gaan we het geld gaan halen?

De voorlaatste vraag

Redacteur: een gratis abonnement voor 65-plussers op het openbaar vervoer, ja of nee?
Annouri: ja

De laatste vraag

Is uiteraard de vraag der vragen: waarom stemmen op Annouri?

Annouri: Ik heb er belachelijk veel goesting in, en waarom? Omdat ik geloof in het programma dat zowel solidair, sociaal als ecologisch is. Ik geloof dat het Vlaams Parlement nood heeft aan jonge stemmen, kritische stemmen, aan geengageerde stemmen die die hele grijze boel meer kleur en drive gaan geven. Daar wil ik voor gaan.

Volgende week in de studio: Peter Gysbrechts (Open VLD)

Naslagwerken

Het programma van Groen: http://www.groen.be/programma
De fansite van Imade Annouri: www.imade2014.be

Het interview van onze favoriete ‘dure-gazet-die-gedrukt-wordt-op-roze-papier’ met André Oosterlinck en Pascal Smet: http://www.klasse.be/leraren/45263/leraren-hebben-een-te-laag-niveau-andre-oosterlinck/
Over de wereldreiziger: http://www.stedelijkonderwijs.be/dewereldreiziger

Het verkiezingsmemorandum van de Inclusie VZW: http://www.inclusievlaanderen.be/post/memorandum-aan-de-volgende-vlaamse-regering

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS