Privatisering Zorgbedrijf Antwerpen

Het Antwerps stadsbestuur bouwt de steun aan het stedelijk zorgbedrijf af en wil het ook privatiseren. Nu de plannen in uitvoering komen stelde Mie Branders vragen in  de algemene vergadering van het OCMW. Antwoorden kreeg ze nog niet.

“NIEUWE STRUCTUUR”

Het Antwerps Zorgbedrijf baat de publieke woonzorg- en dienstencentra en ook de kinderopvang uit. Het bestuursakkoord van januari 2019 verwijst naar een ‘nieuwe structuur’ die ertoe zal leiden dat de stad haar steun zal afbouwen.  Het bestuursakkoord zegt verder dat de stad een meerderheidsaandeel  zal houden in het Zorgbedrijf, waarmee bedoeld wordt dat zal overgegaan worden tot een, voorlopig  gedeeltelijke, privatisering.

Bron: Bestuursakkoord Antwerpen, 2019, artikel 238

Volgens Mie Branders betekent het bestuursakkoord dat de steun aan het zorgbedrijf tot nul zal herleid worden tegen 2025. De meerjarenbegroting van december 2019 spreekt dat tegen, maar wijst wel op een significante vermindering van de financiële steun voor ouderenzorg vanaf 2023, om uiteindelijk  in 2025 op een vermindering van 13% uit te komen ten opzichte van 2020. Dit ondanks de stijgende nood aan ouderenzorg enerzijds en een significante toename van het stedelijk budget.

“De factuur stijgt altijd als er geprivatiseerd wordt”

Het stadsbestuur geeft aan dat de vermindering van de steun aan het Zorgbedrijf mogelijk wordt dankzij modernisering en digitalisering. Niets wijst erop dat dit klopt, in tegendeel: bij de politie is een moderniserings- en digitaliseringsoperatie uitgevoerd tijdens de vorige legislatuur, met een afbouw van de wijkwerking en investering in de mobiele politie (burgemeester De Wever: ‘onze 138 rijdende wijkkantoren’). Toch acht het stadsbestuur het nodig om de werkingskosten van de politie jaarlijks verder te laten stijgen om de dienstverlening te garanderen. Mogelijks nog meer dan bij de politie wordt de werkingskost van de zorgsector bepaald door de personeelskost.

Bron: meerjarenbegroting Antwerpen, dec.2019

RUSTHUISFACTUUR

Mie Branders: “Er zijn drie mogelijkheden: men kan de factuur duurder maken, men kan besparen op het materiaal en de maaltijden, en men kan het personeelsbestand verder verminderen. Men ontkent dat dit zal gebeuren, maar dat gebeurt altijd als er verzelfstandigd of geprivatiseerd wordt.”

“De coronacrisis heeft aangetoond hoe belangrijk het is om voldoende personeel te hebben in de zorg. Uitgerekend in die crisis beslist de stad om een stuk van de zorg weg te geven aan de private sector. Onbegrijpelijk dat dat gebeurt, en onbegrijpelijk hoe weinig reactie hierop komt. Samen met Groen zijn we de enigen die ons daartegen verzetten. Alles werd in de raad van bestuur achter gesloten deuren gepland en goedgekeurd. CD&V is mooi in de pas gaan lopen en ‘heeft alle vetrouwen’ in het beleid. CD&V zat in de vorige coalitie (de plaats werd in 2019 ingenomen door spa/Vooruit, nvdr) en is dus ook verantwoordelijk voor de start van de privatisering. (De organisatie) ‘Vlaams Belang’ heeft geen enkele inbreng gehad in het debat en heeft gewoon meegestemd met de meerderheid.”

VLAAMSE KOTERIJ

” We gaan van een publiek-rechterlijke vzw naar een private vzw en drie vennootschappen.  De ouderenzorg, gezinszorg,  jeugdzorg en kinderopvang zitten onder de vzw. De ondersteunende diensten zitten in een BV. Maaltijdbereidingen en keukenmanagement zitten in een tweede BV, en het patrimonium zit in een NV. Een echte Vlaamse koterij, die vooral heel ontransparant is. Het geld zit natuurlijk in de NV met het patrimonium. Firma’s zoals Senior Living  Group en Vulpia halen vooral hun winst uit het patrimonium. Een kwart van het kapitaal wordt verkocht aan die private sector. ”

“In Antwerpen is alles klaargezet voor een privatisering, terwijl op Vlaams niveau zelfs het debat nog niet gestart is om dat wettelijk mogelijk te maken.”

“Voor de coronacrisis was de opsplitsing van het zorgbedrijf al gebeurd, en toen was het de bedoeling om het allemaal onder te brengen onder een private vzw met het argument dat verpleegsters in de private sector beter betaald worden, en dat de gevolgen van de ‘taxshift’ minder erg zijn voor een privaat bedrijf. Door corona is het plan niet helemaal uitgevoerd, maar de dienstencentra zijn wel al onder een private vzw ondergebracht. Met een heel lepe truc, want dat mag helemaal niet. Het komt erop neer dat in Antwerpen alles is klaargezet voor een privatisering, terwijl op Vlaams niveau zelfs het debat nog niet gestart is om dat wettelijk mogelijk te maken.  Het laagje vernis dat over de democratie in Antwerpen ligt wordt nu weggeveegd.”

Naast de werking van de bestaande zorginfrastructuur gaat het beleid ook over investering in bestaande en toekomstige infrastructuur. Ook daar kiest de lokale overheid voor de private sector door een deel van het zorgbedrijf te verkopen. Mie Branders: “Die private investeerder is vaak een vastgoedpoot, en die vraagt een rendement. ”

DEBAT?

“We worden voortdurend gevraagd om nieuwe structuren goed te keuren, maar als we vragen stellen, zegt men dat het niet de bedoeling is dat veel vragen gesteld worden. We hadden vragen over de besparingen, over de prijsstijgingen, over het personeel en over de private ‘partner’ (die een stuk van het Zorgbedrijf zal overkopen, nvdr). Over die firma mag niet gesproken worden, en als ik vraag hoe men ervoor zal zorgen dat de private aandeelhouder geen rendement hoger dan 4% zal eisen, dan zegt men dat er geen tijd is om daarover te spreken en dat het onrespectvol is om zesentwintig vragen te stellen en te verwachten dat daar onmiddellijk een antwoord op komt. Er is een schriftelijk antwoord beloofd. Dat komt dus later, nadat alles beslist is. De vergaderingen, ook van de algemene vergadering, gebeuren achter gesloten deuren.  Ik moet zelf beroep doen op de wet openbaarheid van bestuur om een verslag te kunnen krijgen van de vergadering.”

Podcast: Play in new window | Download

Subscribe: Apple Podcasts | Android | RSS