De Strijd, vroeger en nu

40 jaar geleden barstte de strijd los voor het open houden van de Oosterschelde. Na de overstromingsramp van 1953 had de Nederlandse overheid beslist dat ook dat zeegat toe moest. Dat zou niet alleen het einde van de lokale visserij betekenen maar geleidelijk bleek ook dat de biotoop achter de dijk zwaar zou aangetast worden. Journalist Paul de Schipper schreef een boek over de strijd voor het openhouden van de Oosterschelde.

Het verhaal van de Oosterschelde vertoont treffende gelijkenissen met de bekende Vlaamse infrastructuurdossiers. Daarom nodigden we naast Paul de Schipper ook Frie Lauwers van Doel 2020, Guy Plasschaert van ‘t Groot Gedelf en Wim van Hees van Ademloos uit voor een gesprek over het actievoeren tegen mega-overheidsprojecten, vroeger en nu.

Eerst achtergrond bij de Oosterschelde, daarna over de rol en houding van de overheid. In het derde deel bespreken we de manieren van actievoeren, destijds en nu. Onze gasten vermoeden dat de schelmachtige acties van de groep ‘Oosterschelde Open’ uit jaren ’70 nu de kop zouden ingedrukt worden.

De politieke partijen komen er in deel 4 niet mooi uit. CD&V blijkt echter in alle dossiers een hoofdrol te spelen als actor die zonder verdere inspraak de infrastructuurprojecten wil doordrukken, ook als ondertussen blijkt dat ze niet de beste oplossing voorstaan. In de Doel- en Wapper dossiers had N-VA initieel wel oor voor alternatieven en kritiek maar daar blijft weinig van over.

We eindigen met de rol van pers en aannemers. De aannemers waren de echte winnaars van de Slag van de Oosterschelde.

Volledig: