Redactie Radio Centraal Rotating Header Image

Professor-advocaten van de Belgische Luxleaks-duivels

Share

Van langs om meer worden fiscale advocaten met academische (bij)jobs als ‘hoogleraar’ opgevoerd door de media. Af en toe ontspoort de belangenvermenging echter; bijvoorbeeld op 9 december toen ‘professor’ Luc De Broe door Radio 1 gevraagd werd om het recentste belastingschandaal, de Excess Profit Ruling, te komen uitleggen.
Een ethische code voor mediacommunicatie van advocaat-professoren dringt zich op.

Excess Profit Ruling
Na luxleaks kwam vorige week een nieuw belastingschandaal naar boven, de Excess Profit Ruling (EPR). VRT noemde het niet helemaal onterecht de ‘Belgische Luxleaks’.  Geen belastingsontwijking via postbusbedrijven deze keer maar een speciale regeling op maat van multinationals om een deel van hun winst niet te belasten.
Lokale vestigingen van multinationale bedrijven genieten van bepaalde schaalvoordelen waardoor ze kosten besparen, zoals groepsaankopen, know-how, gedeelde diensten enz enz… Op de extra winst die ze daardoor maken moeten ze door de regeling geen belasting betalen. Dat geeft hen een kompetitief voordeel ten opzichte van bedrijven die alleen op de lokale markt actief zijn. Opnieuw gaat het over geheim gehouden akoorden.

Niet alleen is het niet wettelijk bepaald in de Excess Profit Ruling (EPR) hoe die winst moet berekend worden, ook  juridisch  en economisch kunnen bedenkingen gemaakt worden,  om nog maar over het ethisch aspect te zwijgen. De regeling is discriminerend  tegenover lokale bedrijven, maar bovendien halen de multinationals het grootste deel van die onbelaste winst uit activiteiten die arbeidsplaatsen vernietigen.

De Academische Expert
Op 9 december belde VRT Radio 1 met  professor Luc De Broe, hoogleraar fiscaal recht aan de KU Leuven. Na kort uitgelegd te hebben wat de EPR is geeft hij aan waar het in essentie over gaat: de EPR is gewoon één van de fiscale lokmiddels om bedrijven naar België te halen. Maar daarbij geeft hij aan dat dat eigenlijk wel verantwoord is omdat ‘kleine landen economisch een competitief nadeel hebben dat we proberen te compenseren.’   Waaruit dit competitief nadeel in de Europese vrijgemaakte markt bestaat legt hij niet uit. Dat doet hij evenmin in zijn opiniestuk dat enkele dagen later in De Tijd verschijnt. ‘De bedrijven doen niets onwettigs, de burger moet zijn verontwaardiging uiten tegen de politieke wereld’  die de wetten maakt.
Hij heeft wel een punt als hij verwijst naar een Europese richtlijn (voor de Common  Consolidated Corporate Tax Base, CCCTB) die al drie jaar op tafel ligt  en niet goedgekeurd geraakt maar gaat daarbij wel voorbij aan de druk die achter de schermen door bedrijven en accountantfirma’s wordt uitgeoefend. Belastingsharmonisering wordt  blijkbaar vooral  tegengehouden door de EVP en ALDE fracties, de eerste berucht om haar beinvloedbaarheid voor lobbiewerk, de tweede liberaal.

 

De Advocaat
Maar het wordt helemaal interessant als De Broe zegt dat de EPR wet de kleinere bedrijven helemaal niet discrimineert ‘want discriminatie doet zich voor als er een ongelijke behandeling is van gelijke situaties en een KMO zit nu eenmaal niet in een buitenlandse groep’.

Een juridisch eigenaardige interpretatie van de zaak. In dezelfde logica is het perfect normaal dat een Carrefour of Colruyt  minder belastingen betaalt dan de lokale kruidenier. En die redenering  is ook dé justificatie voor discriminatie op basis van geslacht of ras.

Wat brengt een academicus er toe om dergelijke standpunten in te nemen?
Een verklaring kan gevonden worden in de ‘bijbaan’ van De Broe, namelijk vennoot bij advocatenkantoor Laga dat allerhande diensten levert, waaronder juridisch advies betreffende belastingen. Mogelijks heeft De Broe zelf geen werk verricht in belastingsontwijkingszaken, maar als vennoot strekt zijn verantwoordelijkheid en belang zich over alle aktiviteiten van de firma uit.

De Vaste Gast
Het geval De Broe is niet het eerste waarbij belanghebbende advocaten opgevoerd worden als objectief academicus. Michel Maus is het flagrantste voorbeeld. Professor Maus is ook vennoot bij advocatenkantoor Everest.
Maus komt u in de media bang maken voor belastingsdiensten die u bij uw volgend kappersbezoek gaan vragen uw handtas of portefeuile leeg te maken. Wat hij er minder snel bij vermeldt is dat hij als advocaat belangen behartigt heeft van van zware fraude verdacht volk dat liever heeft dat de belastingsinspectie haar komst op voorhand aankondigt.

Misschien is het niet realistisch om van professoren te eisen dat ze naast hun medische carriere niet ‘in het leven staan’ als advocaat, maar een verzoek om niet als academicus publieke uitspraken te doen over dossiers waarbij ze als advocaat belanghebbende zijn, dring zich op.

Links:
– lexalert over de EPR
– Excess Profit Ruling: artikel 185, paragraaf 2 van het Wetboek Inkomstenbelasting , zie ook hieronder

0 Comments on “Professor-advocaten van de Belgische Luxleaks-duivels”

Leave a Comment